กลับมา..ที่เก่า

วันดีวันนี้
click ไปเรื่อยๆเพื่อหาข้อมูลของเชียงราย
โอ๊ะ..หลุดเข้ามาในบล็อคของตัวเอง...แม่เจ้าเกือบเป็นบ้านร้างไปแล้วเนี่ย
ข้อมูลเชียงรายเลยขอ stop ไว้ก่อน ขอเวลาปัดฝุ่น จัดบ้านบล็อคของตัวเองนิดนึง
ทำไมถึงทิ้งร้าง
กลับมาทบทวนตัวเอง เริ่มเข้ามาสู่สังคมที่ไม่เห็นหน้าตาตั้งแต่ถูกบังคับเรียน หลักสูตรนักบริหาร
ต้องแชร์ความรู้ให้คนอื่น ก็ถูกบังคับให้ลงทะเบียนเป็นสมาชิกใน share psu
ในวงแชร์ส่วนใหญ่ก็เป็นคนที่รู้จักหน้าค่าตา เลยกลายเป็นว่าใช้ทักทายกันเล่น
ความเห็นโดนๆก็ไม่อยากใส่ลงไป เด๋วมองหน้ากันไม่ติด...ไม่หนุกแล้ว

เอ๊า..ขยับมาหน่อย วงหญ่าย gotoknow ....ว๊าววววววว มีแต่ผู้ทรงคุณวุฒิ ทรงปัญญา
ทำเอารู้สึกว่าตัวลีบเล็กซะเหลือเกิน เลยมิกล้าพูดคุยกับใคร ได้แต่คอยตามฟังเขาคุยกัน
ไม่หนุกอีกแล้ววววว กลับมาตอบกระทู้ ตั้งกระทู้ ที่พันทิป หนุกว่า
หรือว่าเป็นเรื่องที่เราชอบ ก็ไม่รู้นะเลยสิงที่พันทิปได้ยาววววว
ถึงแม้ช่วงหลังๆแสดงความเห็นทางการเมืองได้น้อยไปหน่อย ก็ยังมีห้องบลูให้อยากเที่ยว
ห้องก้นครัวให้อยากกิน
พอถึงตอนนี้..มีเฟซบุค ชีวิตง่ายขึ้นเยอะ
เลยเป็นที่สิงสถิตย์อีกที่นอกเหนือจากพันทิป
บล็อคต่างๆที่ลงทะเบียนไว้เลยต้องกลายเป็นบล็อคร้าง..ด้วยประการฉะนี้

กลับไปหาข้อมูลเชียงรายต่อ เพื่อจะได้จัดการกับชีวิตวัยครึ่งร้อย ที่จำต้องจากเลไปขึ้นดอย 1 สัปดาห์กับหน่วย พอ.สว. แล้วจังหวะเดินทางก็ดันไปตรงกับช่วงสงกรานต์ รถไฟคงแน่น รถยนต์คงล้นถนน เครื่องบินที่บอกว่า low cost ก็ไม่ได้ low จริง
ชีวิตก็ต้องเดินหน้าต่อไป กลับจากเชียงราย สัญญาว่าจะมาอัพบล็อคอีกครั้ง
แต่ไม่สิ..ต้องเย็นวันอาทิตย์นี้ก่อน ไปทานข้าวเย็น meeting กับกลุ่ม gotoknow ต้องกลับมาอัพด้วย